Het was een inspirerende week.

Om mijn hoek hier in Berchem is er de winkel ‘Talent in de Buurt‘, waar lokale ontwerpers allerlei mooie zelfgemaakte spulletjes te koop kunnen leggen.

In de laatste ‘Flow’ zag ik de website van Etsy.com, waar ook ‘crafters’ hun kunstwerken te koop aanbieden.

En in de Knack Black van vorige maand stond het ook al: zelf dingen maken en delen: het is oeroud, het zit in ons, en we verlaten langzaam het IK-Tijdperk om weer alles te delen met ekaar. ‘Je bent wat je deelt’ wordt het nieuwe adagium. Zelf maken, zelf doen, lokaal blijven, deel uitmaken van de community.

Gisteren ging ik trouwens naar de tweede ‘Tapas & Ropas’; georganiseerd door een vriendin:  een tiental dames brengen kleren, accessoires, boeken… en een lekker hapje mee. Een paar uurtjes passen, keuren en plezier maken is het resultaat – en iedereen gaat met schatten naar huis, nieuwe kennissen en dat unieke gevoel dat je echt iets gedaan hebt voor en met elkaar op een heel ongedwongen, natuurlijke en aangename manier.

Wel, ik ben dus blijkbaar al ‘crafty’ en hip zonder dat ik het wist: ik probeer een moestuintje te beginnen (één boon is tot nu toe het povere resultaat, maar soit), ik bak graag zélf cakes en koekjes voor verjaardagen van vrienden en familie; en ik teken graag zelf kaartjes.

Echter: het ontbreekt me aan discipline. Ik maak eens een cakeje op een verloren, zeldzaam niet-volgeboekte zondag. Er groeit toevallig eens een boon in mijn wilde (doorgaans aan de grillen van de natuur overgelaten) moestuin. Ik maak af en toe eens tekening, als er niks op TV is, er geen deadlines zijn die ‘s avonds nog moeten bedwongen worden. Dus crafty en creatief, graag, als ik het maar niet te druk heb, en niet wordt opgeslorpt door werk (dat ik overigens héél graag doe), man, kind en kat, het huis, vrienden…

Daarenboven ben ik veeleisend voor mezelf – ik wil de perfecte cupcake, het perfecte kaartje en de vruchtbare moestuin. Aangezien er zo’n kloof is tussen mijn wensdroom en het resultaat gooi ik snel de handdoek in de ring. Maar dat moet nu maar eens gedaan zijn: dan maar geen perfecte kaartjes! Er zijn altijd mensen die het mooier, beter en perfecter doen dan ik…

Maar tijd en onzekerheid mogen niet langer een excuus zijn. Na al die bovenstaande inspirerende voorbeelden op enkele dagen heb ik het beslist: ik maak vanaf nu ELKE DAG een postkaart. We zien wel waar het naartoegaat. En met een quote, want ik hou van quotes, en dat geeft een tekening een richting. De eerste quote heet, om de lat voor mezelf niet te hoog te leggen ‘Be not ashamed of mistakes an thus make them a crime’ van één van m’n favoriete ‘quoters’, Confucius.

En jullie mogen meegenieten…;) Ziehier het resultaat van Dag Eén: